Został zbudowany, jako jeden z pierwszych fortów artyleryjskich Twierdzy Kraków w latach 1872-1885/88. Pierwotnie powstał, jako fort półstały (do ok. 1876 roku) i następnie został przebudowany na dzieło stałe, ukończone według różnych źródeł w roku 1885 lub 1888. FORT 47 nie jest typowym fortem artyleryjskim szkoły austriackiej. Jest to dzieło dość wczesne, ze znacznymi wpływami szkoły niemieckiej. Składa się z kilku podstawowych zespołów: koszar szyjowych, centralnego bloku kazamatowego, dwóch bloków podwalni, wału artyleryjskiego. Całość jest otoczona fosą bronioną kaponierami skomunikowanymi z wnętrzem fortu przez podziemne chodniki – poterny.

Fort nie brał udziału w walkach podczas I wojny światowej - rozgrywały się one na jego dalszym przedpolu, poza strefą donoąności jego armat. Był jednak w pełni uzbrojony i doprowadzony do pełnej gotowości bojowej.

W okresie międzywojennym służył Wojsku Polskiemu, jako obiekt koszarowy, a po II wojnie światowej - jako koszarowy i magazynowy. Uległ w tym czasie szeregowi zmian i wtórnych przekształceń. Zniszczenia, jakim ulegał kompleks fortu natura maskowała przez powojenne lata bogatą roślinnością, która w żywiołowy sposób uzupełniała pierwotne nasadzone układy zieleni maskującej obiekt. Wszystko to doprowadziło do powstania magicznej enklawy, pełnej uroku i niepowtarzalnej atmosfery.

Euro-Projekt spółka z o.o. jako właściciel kompleksu fortecznego obecnie prowadzi prace badawcze, projektowe i rewitalizacyjne, których celem jest zagospodarowanie nieruchomości obejmującej obszar 5,1306 ha zgodnie z wytycznymi Małoopolskiego Konserwatora Zabytków. Ze względu na prowadzone prace OBIEKT NIEDOSTĘPNY DLA ZWIEDZAJĄCYCH.